vrijdag 30 januari 2009

Eruit gegooid

Als je eruit gegooid wordt bij iets of iemand geeft dat nooit een goed gevoel bij het slachtoffer. Als bouler loop je dat risico bij voortduring. Vroeg of laat gebeurt je dat onherroepelijk. Als de uitsmijter zijn werk helemaal serieus heeft gedaan (0-13) kom je ook nog met Fanny thuis. En dat laatste moet je dan natuurlijk weer kunnen verantwoorden aan je vrouw. Dan kun je beter met (de) Bob thuiskomen. Geeft ook een kater, maar dan heb je hoogstwaarschijnlijk vooraf nog plezier gehad. Hoe weinig je je er misschien dan ook van kan herinneren.
En eruit gegooid werd Boules de Boeuf dan ook met beide teams die deelnamen aan de AfdelingsVoorrondenVerenigingsKampioenschap (A.V.V.K.) 2009 van Afdeling 5. Onze beide teams sneuvelden tegen hetzelfde team van 't Dupke uit St. Michielsgestel.
Deze wedstrijdreeks van de afdeling is een mooie graadmeter om te kijken hoe je er als vereniging voorstaat in sportief (lees competitief) opzicht t.o.v. van andere verenigingen binnen de afdeling.
Binnen onze vereniging heeft het recreatieve aspect altijd een grote plaats ingenomen. Enkele uitzonderingen daargelaten heeft het serieus competitieve werk nooit echt voet aan de grond gekregen bij het merendeel van onze leden. Wil je hier een rol in spelen dan zal hier gericht naar toe moeten worden gewerkt. Training vormt daar een onmisbaar en essentieel onderdeel van. En daar ontbreekt het in onze vereniging tot nu aan.
De groep leden die zich eind vorig jaar had opgegeven om mee te dingen naar een plaats in de teams van Boules de Boeuf voor de A.V.V.K. gaf in ieder geval aan dat er wil was om hun prestatieniveau naar een hoger niveau middels gerichte training te brengen. Dat het niet tot uitdrukking kwam in de resultaten kon ook niet anders gezien de korte voorbereidingstijd en beperkte mogelijkheden op dat moment. Het belangrijkste was dat deze groep uit de vereniging heeft kennis kunnen nemen van enkele gerichte trainingen verzorgd door Jan Coolen.
Deze groep heeft in die enkele trainingen voor en in de A.V.VK. zelf al ondervonden, hoe pijnlijk dan ook, hoe beperkt het eigen technische en tactische en mentale vermogen blijkt te zijn. Ik zelf heb dat als zeer confronterend ervaren. Voor mij een reden om, als de kans geboden wordt door de vereniging, direct dit soort trainingen te gaan volgen en mijn spelpeil zover als in mijn vermogen ligt te verbeteren. Al was het alleen maar om eens een keer een ander eruit te gooien.
Hoe zou u het vinden als binnen de vereniging met serieuze trainingen begonnen wordt om het spelpeil te verbeteren? Let wel, rekening houdend met uw niveau en mogelijkheden.
Of zegt u, man hou op, ik gooi mijn balletjes wel op mijn manier en ik vind het wel goed zo.

maandag 26 januari 2009

Notre désir

Afgelopen zondag had ik bardienst. In die hoedanigheid kijk je wat anders tegen ons prachtige sportcomplex aan dan gewoonlijk. Want mooi is het, ons boulodrome. Ik denk dan maar even terug aan ons vorige onderkomen dat de basis heeft gevormd voor wat we nu dan hebben. Maar toentertijd waren de clubleden die dat hebben opgezet volledig verguld met dat onderkomen. Hoe eenvoudig het dan ook was, het is met 200% inzet van de weinige leden en met beperkte middelen, dus met veel schrapen, verzamelen, sparen en improvisatie tot stand gekomen. Klein en knus was het. In niets meer te vergelijken met ons huidige onderkomen. Maar vreemd genoeg sierde een mooi naambord ons vroegere clubgebouw. En dat naambord sprak boekdelen. Notre désir of wel Ons verlangen, Onze wens, gaf natuurlijk mooi aan wat de drijfveer was voor de totstandkoming van het gebouwtje voor de clubleden. Merkwaardig genoeg is een dergelijk symbool niet te bekennen op het super-de-luxe onderkomen waar we nu gebruik van maken. De reden voor het ontbreken daarvan is mij onduidelijk. Als het eerste clubgebouw al een wens, verlangen was, wat moet het huidige complex dan wel niet te betekenen hebben voor ons. Zijn we soms te beduusd, sprakeloos geweest over het eindresultaat?
Ik vind het dan ook hoog tijd dat er nagedacht moet gaan worden over een naamgeving voor ons complex. En dan een naam die uitdrukking gaat geven aan onze trots, voldoening over wat hier is bereikt. Ik nodig u dan ook uit met suggesties te komen om hier uitdrukking aan te gaan geven. Ben benieuwd hoe u erover denkt.